ဓမၼစာမ်က္ႏွာမ်ား

ရဟန္းတုိ႔...ဘုရားရွင္သည္ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားေသာ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတြးေခၚၾကံစည္ေလ့ရွိ၏။ တစ္မ်ိဳးမွာ ဘာဝနာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ ေဝေနယ်သတၱဝါတုိ႔၏ အက်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္၏။

(ဝိတကၠသုတ္)

ရဟန္းတုိ႔...လူမ်ားစြာတုိ႔၏ အက်ိဳးအတြက္၊ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕မႈအတြက္၊ ေလာကအား ၾကင္နာေထာက္ထားရန္အတြက္၊ နတ္လူတုိ႔၏ အက်ိဳးရွိမႈအတြက္၊ ေကာင္းစားမႈအတြက္၊ ခ်မ္းသာမႈအတြက္ ခရီးလွည့္ၾကေလာ့။

(ဝိနယပိဋကတ္၊ မဟာဝဂၢ)

ဆက္သြယ္လႉတန္းရန္

ဦးေကာဝိဒ (စစ္ကုိင္း)
kovida@mettashinfoundation.com
Ph: 009592110202 / 009511290362
ကုိဉာဏ္ေအး(စင္ကာပူ)
minlinkar21@gmail.com
နန္းဝါဝါေမာင္ (ရန္ကုန္/ဂ်ပန္) nanwarwarmg2009@gmail.com
Ph:0095973095851

ကုိေဇာ္ျမင့္ (မႏၱေလး)
kozawmyint.kzm@gmail.com
Ph: 09-91041540

အလြမ္းၿမိဳ႕ (ဥေရာပ)
alwanmyolay@gmail.com



Total Pageviews

လစဥ္အလွဴရွင္

ဆီ အလွဴရွင္-ေခၚခ်ဳိ(ေရႊဘုိၿမိဳ႕)
ေဝယ်ာဝစၥ အလွဴရွင္-ေဒၚနန္းသႏၱာေအာင္
ႏွင့္ ကုိႀကီးတုိ႕မွ ငါးေသာင္းက်ပ္
လွဴရတာကုိ ေပ်ာ္ေသာသူမ်ားသည္

ဘဝဆက္တုိင္း ခ်မ္းသာ၍ နိဗၺာန္ႏွင့္

တစ္ေန႕တျခား ပုိ၍ နီးလာသည္။

အေၾကာင္းကား လွဴျခင္းသည္

စြဲလန္းေသာ ေလာဘကုိသတ္ျခင္း

တစ္မ်ဳိးျဖစ္၍နိဗၺာန္ဟူသည္

ထုိေလာဘကုန္ေသာ ေနရာကုိ

ဆုိလုိေသာေၾကာင့္ပင္တည္း
သဒၶမၼပါ စစ္ကို္င္းေတာင္ရိုး ဆြမ္းေလာင္းအသင္း. Powered by Blogger.

Labels

Followers


counter

Blog Archive

ဧည့္မွတ္တမ္း

ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား


Monday, August 3, 2009
ဆြမ္းေလာင္းေနၾကေသာ ဒကာ ကုိျဖိဳးႏွင့္ ကုိထက္၊ ေနာက္က ဆြမ္းခံသံဃာမ်ား ျမင္ရေစရန္ မီးျပေပးေနတဲ့ ဦးဇင္း ဦးပညာဝံသ
စားေတာ္ပဲျပဳတ္နဲ႔ အေၾကာ္စံုကုိ ဆြမ္းဆီဆမ္းနဲ႔ ဘုဥ္းေပးေနတဲ့ ကုိရင္မ်ား
မနက္ ၄ နာရီ ၅၁ မိနစ္မွာ ဆြမ္းစေလာင္းပါတယ္။ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ သံဃာမ်ားအတြက္ ဆြမ္းဆန္နဲ႔ ပဲကုိ ပင္တုိင္ တာဝန္ယူထားတဲ့ မႏၱေလးက ဒကာကုိျဖိဳးနဲ႔ ကုိထုိက္ေရာက္လာျပီး ကုိယ္တုိင္ ေလာင္းလွဴၾကပါတယ္။ အရုဏ္ဆြမ္းက စားေတာ္ပဲျပဳတ္၊ ဆြမ္းဆီဆမ္းနဲ႔ အေၾကာ္စံုပါ။ အေၾကာ္က ဘယာေၾကာ္၊ တုိ႔ဟူးေၾကာ္... ပဲေၾကာ္ေတြ ပါပါတယ္။ ေန႔ဆြမ္းက ဝက္သားနဲ႔ ေရႊဖရံုသီး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္၊ ပဲႏွပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္က ၾကာၾကာခံေအာင္ ေျခာက္ေျခာက္ေလး ေၾကာ္ေပးထားပါတယ္။ စာသင္တုိက္တစ္ခုက ဆြမ္းခံသံဃာ အပါး ၃၀၀ ခန္႔ ၾကြလာပါတယ္။မုိးမလင္းခင္ ခ်က္ျပဳတ္ႏွင့္ၾကျပီး ေဝယ်ာဝစၥ ဒကာဒကာမမ်ားက ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ အရုဏ္ဆြမ္း ကပ္တယ္။ ဆြမ္းဆီဆမ္းနဲ႔ တြဲကပ္တဲ့ စားေတာ္ပဲျပဳတ္က ငါးျပည္ ကုန္တယ္။ အအီေျပ သရက္ခ်ဥ္သုတ္ပါ ပါတယ္။ ဆြမ္းခံကုိယ္ေတာ္ေတြ ေစာေစာၾကြလာတဲ့အတြက္ မနက္ ၄ နာရီ မိနစ္ ၅၀ မွာ ဆြမ္းစေလာင္းပါတယ္။ ဆြမ္းဆီဆမ္းေပၚ စားေတာ္ပဲျပဳတ္ျဖဴး၊ အေၾကာ္စံုနဲ႔ သရက္ခ်ဥ္သုတ္ တင္လုိ႔ ျမိန္ရည္ရွည္ရည္ ဘုဥ္းေပးၾကပါတယ္။ အညာသား ဦးဇင္းေတြလုိ အစပ္ၾကိဳက္တဲ့ ကို္ယ္ေတာ္ေတြအတြက္ ငရုတ္သီးစိမ္းပါ ကပ္ထားေပးတယ္။ ငရုတ္သီးေၾကာ္ ေၾကာ္ဖုိ႔ စဥ္းစားေပမယ့္ ကုိရင္ငယ္ေလးေတြ အစပ္မစားႏုိင္မွာ စုိးလုိ႔ ႏွစ္သက္ရာ ကုိယ္ေတာ္ သံုးေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ ငရုတ္သီးစိမ္းပဲ ကပ္တာပါ။
မုိးမလင္းခင္ ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ့ ကုိရင္ေလးမ်ား
အရုဏ္မလင္းတလင္းမွာ ဆြမ္းဆက္ကပ္စဥ္
တစ္ပါးကုိ တစ္ပန္းကန္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္ပန္းကန္ စသျဖင့္ ကပ္ရပါတယ္။ ဆြမ္းေရာ စားေတာ္ပဲေရာ၊ အေၾကာ္ေရာ လံုးဝ ျပတ္သြားပါျပီ။ သာသနာ့ေဝပုလႅေက်ာင္းတုိက္က ေက်ာင္းေန သံဃာေတြ အရုဏ္ ဘုဥ္းေပးဖုိ႔ပါ လံုးဝ မက်န္ေတာ့ပါဘူး။ ေန႔ဆြမ္းကပ္တဲ့ ဝက္သား-ေရႊဖရံုသီးခ်က္လဲ ေျပာင္သြားပါျပီ။ အျပင္မွာလဲ တန္းဆြမ္းထြက္ေလာင္းရေသးေတာ့ တန္းဆြမ္းမွာ ဆြမ္းကပ္ဖုိ႔ လူမႏုိင္မနင္းေတာ့ ၾကံဳရပါတယ္။ ေက်ာင္းတုိက္မွာ ရွိတဲ့ ဦးပညာဝံသ စတဲ့ သံဃာေတြကုိယ္တုိင္ ဝင္ေလာင္းၾကပါတယ္။ မႏၱေလးက လာေလာင္းလွဴေပးေနတဲ့ ဒကာကုိျဖိဳးက ... ''ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မႏၱေလးမွာလဲ သဗၺသုခ ဆြမ္းေလာင္းအသင္း ရွိတယ္။ တစ္လတစ္ခါ။ မေန႔ကပဲ ဆြမ္းေလာင္းတယ္။ အပါး ၄၀၀ ကြက္တိပဲ။ ၃၂ ၈၂ ေထာင့္မွာ ေလာင္းတာပါ။ ဆြမ္းဟင္းငါးမ်ိဳးက ပံုမွန္ပါတယ္။ ပံုမွန္က ဝက္သားပါမယ္၊ ပဲႏွပ္ပါမယ္၊ ငရုတ္သီးေၾကာ္ပါမယ္။ ငါးေျခာက္ခ်က္ပါမယ္။ ငါးမ်ိဳးေပါ့။ သဗၺသုခက ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီေလ'' ''...အဓိကက လုပ္ႏုိင္မယ့္ လူပဲ။ တကယ့္ ေဝယ်ာဝစၥေတြက ခက္တယ္။ အဓိကက ေဝယ်ာဝစၥပဲ။ အလုပ္တစ္ခု လုပ္ဖုိ႔က။ လက္ေတြ႔႕ ေလာင္းတဲ့လူ လုိတာကုိး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေမတၱာရွင္ အရွင္ဇဝနရဲ႕ တပည့္ေတြပါပဲ'' လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အရုဏ္ဆြမ္း ဘုဥ္းေပးတဲ့ သံဃာေတြ ကုိရင္ေလးေတြက ေတာင္ေပၚ ေခ်ာင္အသီးသီး ေက်ာင္းအသီးသီးက ၾကြလာၾကရတာဆုိေတာ့ မနက္ ၃ နာရီေလာက္ ၾကြလာမွ သာသနာ့ေဝပုလႅေက်ာင္းေရွ႕ကု္ိ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ ေရာက္ၾကတာပါ။ တစ္နာရီ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြလဲ ႏွစ္နာရီီေလာက္ ေလွ်ာက္ျပီး ၾကြလာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရုဏ္ဆြမ္းကုိ ေတာ္ေတာ္ ဘုဥ္းေပးၾကပါတယ္။ ဒီေန႔ ဆြမ္းက ၁၆ ျပည္ တစ္တင္းခ်က္ ကုန္တယ္။ သပိတ္ထဲမွာ ေလာင္းတဲ့ ေန႔ဆြမ္းက တစ္ပါးကုိ ေယာက္ခ်ိဳဇြန္း ၂ ဇြန္းစာ ေလာင္းလွဴပါတယ္။ ဝတ္ခြက္ မရွိတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကု္ိ ဝတ္ခြက္လဲ လွဴပါတယ္။ အရုဏ္ဆြမ္းက ဦးဇင္း ၁၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ ကုိရင္ေလးေတြ ၂၀၀ ေက်ာ္ ၃၀၀ ၾကား ဘုဥ္းေပးပါတယ္။ စာသင္တုိက္ေတြ တန္းဆြမ္းရပ္တဲ့ သံဃာတန္းေတြကေတာ့ အခ်ိန္မီ ဆြမ္းခံၾကြရတာမုိ႔ အရုဏ္ဆြမ္း ေစာင့္မဘုဥ္းေပးႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဆြမ္းဆန္ တစ္တင္းခ်က္၊ ပဲႏွပ္ ေလးျပည္ခ်က္၊ အရုဏ္ စားေတာ္ပဲျပဳတ္ ၅ ျပည္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အကုန္ကုန္သြားပါျပီ။ ဆြမ္းေလာင္းေပးေနတဲ့ ေရႊအိမ္ျဖဴ တယ္လီဖုန္းေရာင္းဝယ္ေရးက ဒကာ ကုိထက္က... ''ရဟန္းနဲ႔ ျမိဳ႕နဲ႔ မေလာက္ဘူးေလ။ သံဃာက မ်ားေနေတာ့။ စာသင္တုိက္က ကုိရင္ေလးေတြက ဆြမ္းခံုျပန္လာရင္ စာဝါလုိက္၊ ဆြမ္းစားျပီး စာဝါလုိက္ ဆက္တုိက္ လုပ္ေနရတာ။ စစ္ကုိင္းေတာင္ေပၚ ေခ်ာင္ေတြက ကုိရင္ေလးေတြက ဘံုဆြမ္းကုိ ဦးစားေပး လုိက္တယ္ေလ။ ေခ်ာင္ေတြမွာ ထူးခၽြန္တဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေလးေတြကုိ စာသင္တုိက္ၾကီးေတြက ျပန္လက္ခံေပးတယ္ေပါ့။ စစ္ကုိင္းမွာေတာ့ စာသင္တုိက္ေကာင္းၾကီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါတယ္။ ကုိရင္ေတြေရာ ဦးဇင္းေတြေရာ ထူးခၽြန္ၾကတယ္'' လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒကာ ကုိျဖိဳးက ... ''စစ္ကုိင္းမွာ လူနဲ႔သံဃာ သံဃာက မ်ားတာကုိး။ သံဃာထြက္ရပ္ရင္ လူေတာင္ အကုန္ ကုန္သြားဦးမယ္။ ပခုကၠဴနဲ႔ စစ္ကုိင္းက သံဃာမ်ားတာ။ စစ္ကုိင္းက ဘာပုိမ်ားလဲဆုိေတာ့ တရားအားထုတ္တဲ့ ေခ်ာင္ေတြ မ်ားတာ။ စစ္ကုိင္းမွာက ကုိယ္ေတာ္ေတြ အကုန္လံုးက ဆြမ္းခံထြက္လုိ႔ မရဘူးေလ။ ျမိဳ႕ခံထုနဲ႔ သံဃာထု သံဃာထုက မ်ားတယ္။ ေခ်ာင္ေတြ ေခ်ာင္ေတြ အမ်ားၾကီးမွာ သူ႔ရြာက ေထာက္ပံ့ထားတာ။ အဲဒါက စာသင္တုိက္ၾကီးေတြဆုိ အဆင္ေျပတယ္။ သာမန္ ေခ်ာင္ေသးေသးေလးေတြက အဓိက အခက္အခဲၾကံဳတာက ကုိရင္ေလးေတြေပါ့။ မႏၱေလးက လူပုဂိဳလ္မ်ားေတာ့ ေဝယ်ာဝစၥက ေပါတယ္။ စစ္ကုိင္းက လူနည္းတယ္'' လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ အရုဏ္ဆြမ္း အကပ္ခံဖုိ႔ မနက္ အေစာၾကီးကထဲက ေတာင္ရုိးေတြကေန ဆင္းျပီး နာရီေပါက္ ၾကြလာရတဲ့ ကုိယ္ေတာ္ေတြကုိ အရုဏ္ဆြမ္း အဝ ကပ္လွဴႏုိင္တာေရာ၊ ေန႔ဆြမ္းလဲ ဝက္သား-ေရႊဖရံုသီးအျပင္ ဟင္းရံမ်ားနဲ႔ အဆင္ေျပေျပ စီမံေပးႏုိင္တာကုိေရာ ဝမ္းသာၾကရပါတယ္။ ေလာင္းလွဴရတာ လူမႏုိင္နင္းမႈေၾကာင့္ တစ္ခ်ီဳ႕ သံဃာေတြကုိ မေလာင္းလုိက္ရတဲ့တဲ့ၾကားက ဒီေန႔ အပါး ၄၅၀ ေလာက္ ေလာင္းလုိက္ရပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားအား မနက္ အရုဏ္တက္မွာ အာဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ လွဴဒါန္းလုပ္ေကၽြးရတာကုိေရာ၊ တစ္ေန႔တာ စာသင္ စာခ် တရားအားထုတ္ သာသနာ့ဝန္ထမ္းရာမွာ အေထာက္အပံ့အလုိ႔ငွာ ေန႔ဆြမ္းမ်ား ဆက္ကပ္ရတာကုိေရာ ျပည္တြင္းျပည္ပ အလွဴရွင္မ်ားရဲ႕ ဒီဒါနေကာင္းမႈကုိ အားလံုးကုိ အမွ် ေပးေဝပါတယ္။

0 comments:

Post a Comment